Niezłe efekty świetlne, ładne samochody i tony plastiku. Recenzja techniczna JDM: Japanese Drift Master

Ostatnio sporo samochodówek przejeżdża przez naszą stronę – niedawno testowaliśmy RoadCraft, a wcześniej Forzę Horizon 5 na PS5. Teraz bokiem wjeżdża JDM: Japanese Drift Master, czyli polska gra skupiająca się na driftowaniu w Japonii, opowiadająca historię polskiego kierowcy, który chce zawojować swoimi umiejętnościami Kraj Kwitnącej Wiśni. A to wszystko w otoczce mangi oraz typowej historii „od zera do ulicznego bohatera”. W tym tekście jednak nie mowa o fabule, a o kwestiach technicznych.

Powiązane:Youtuber sprawdził, jak w 2025 roku sprawuje się karta graficzna z 8 GB VRAM; wnioski są jednoznaczne

Produkcja Gaming Factory powstawała dosyć długo, ale w końcu ujrzała światło dzienne. I pod względem graficznym jest mocno nierówna – o ile modele samochodów czy zjawiska atmosferyczne wyglądają nieźle, tak kwestia tekstur budynków czy to roślinności już zdecydowanie inny, niższy poziom. Świetnie natomiast prezentują się efekty świetlne, bo te dynamicznie się zmieniają w zależności od pory dnia. Optymalizację także można uznać za udaną, podobnie jak kwestia dopracowania gry pod kątem technicznym.

Wymagania sprzętowe

JDM: Japanese Drift Master waży zaskakująco mało, bo zajmuje tylko 18 GB pamięci. W konfiguracji zalecanej z kolei mamy już 32 GB RAM-u, więc widać, że czas „szesnastek” w grach powoli dobiega końca.

Podzespoły	Konfiguracja minimalna	Konfiguracja zalecana
Procesor	Intel i5-9400F or Ryzen 5 2600	Intel i7 11700k or Ryzen 5 7600
Karta graficzna	Intel Arc A580 or GeForce GTX1660 or Radeon Rx590 8gb	Intel Arc B580 or GeForce RTX3060Ti or AMD Radeon RX6700
Pamięć	16 GB RAM	32 GB RAM
Miejsce na dysku	18 GB dostępnej przestrzeni	18 GB dostępnej przestrzeni

Platforma testowa

Jak zawsze mój sprzęt testowy to Acer Helios 16 (Intel Core i9 14900HX, 32 GB RAM i GeForce RTX 4080). JDM ogrywałem w rozdzielczości 2560 × 1600, ale dla porównania sprawdziłem także rozdzielczość 1920 × 1080.

Grafika nierówna jak polna droga

Za największą zaletę graficzną JDM: Japanese Drift Master można uznać modele samochodów. Prezentują się one świetnie – są pełne detali, a refleksy świetlne na ich karoserii wyglądają bardzo efektownie. Fanów motoryzacji ucieszy fakt, że deweloperom udało się pozyskać licencje na takie marki jak Subaru, Mazda czy Nissan. Dzięki temu w grze pojawiają się rzeczywiste pojazdy, bez konieczności ukrywania ich oznaczeń. Do tego dochodzi tuning, który pozwala na pełną personalizację aut. Jeśli chodzi o sterowanie, dostępne są dwa tryby – arcade oraz simcade. Gra oferuje również rozbudowaną opcję dostosowywania ustawień, dzięki czemu zarówno hardcorowi kierowcy, jak i ci niedzielni znajdą tu coś dla siebie. Dodatkowo dostępna jest możliwość zmiany poziomu trudności.

Samo prowadzenie pojazdów jest przyjemne i nawet jeśli nie jesteście zaznajomieni z gatunkiem, będziecie mogli czerpać sporą satysfakcję z driftowania – nawet grając na klawiaturze. Choć nic nie przebije pełnego zestawu z kierownicą, to pad pozostaje najlepszym kompromisem. Przy wejściu w drift pojawia się charakterystyczny pył, który zostawia za pojazdami „ogony”. Przy większej liczbie uczestników wygląda to bardzo efektownie. Powierzchnie asfaltowe zostały wykonane z dużą pieczołowitością, a ich tekstury wyraźnie różnią się jakością od pobocza – niezależnie od tego, czy mowa o betonowych chodnikach, czy górskich szczytach.

Świetnie prezentują się nocne rywalizacje w strugach deszczu – nie tylko dodano filtr kropel wody na ekranie, ale także są one widoczne na karoseriach pojazdów. Całość wygląda efektownie, zwłaszcza gdy co kilka chwil niebo rozświetlane jest przez uderzenia piorunów. Równie dobrze wypadają wyścigi w innych warunkach pogodowych – wizualnie robią wrażenie. Twórcy dużą uwagę poświęcili także systemowi oświetlenia, który jest głównym elementem zmieniającym się przy modyfikacji ustawień graficznych. O ile tekstury pozostają w większości niezmienione, o tyle jakość oświetlenia znacząco wpływa na odbiór oprawy wizualnej.

System oświetlenia jest dość rozbudowany, choć gra nie obsługuje technologii ray tracingu. Poza modelami samochodów i nawierzchnią asfaltową niestety trudno znaleźć coś, co cieszyłoby oko pod względem tekstur. Roślinność, wnętrza pojazdów i budynki wyglądają „plastikowo”. Szczególnie razić mogą witryny sklepowe – są to zwykłe, płaskie grafiki wklejone do środka. Szczerze mówiąc, wolałbym już przyciemnione szyby niż takie widoki.

Podobnie prezentują się modele kierowców – zarówno tych w naszym pojeździe, jak i mijanych na drodze. Przypominają manekiny z martwym spojrzeniem i pozbawionymi życia twarzami. Oczywiście pełnią one jedynie rolę wypełniaczy, by samochody nie wyglądały na „widma” bez kierowców, ale nie da się ukryć, że ich wygląd budzi momentami rozbawienie. Roślinność porastająca górzyste tereny Japonii również nie zachwyca – to niskiej jakości tekstury, które pełnią funkcję tła i uzupełnienia pobocza.

Nie ma tu możliwości jazdy w terenie (off-road) – niewidzialne ściany szybko uniemożliwiają zjazd z asfaltu, przez co gra konsekwentnie trzyma nas na wyznaczonej trasie. Na szczęście w trakcie wyścigów czy driftów nie zwracamy na to większej uwagi, więc nie wpływa to istotnie na ogólny odbiór rozgrywki.

Wnętrza pojazdów prezentują się poprawnie, choć sprawiają wrażenie nieco plastikowych – szczególnie w porównaniu z innymi grami wyścigowymi. Mimo to większość graczy i tak preferuje kamerę z perspektywy trzeciej osoby. Na detale wnętrz zwrócą raczej uwagę głównie fani motoryzacji, którzy oczekują jak najwierniejszego odwzorowania rzeczywistych modeli samochodów.

Stabilność płynna jak drift

JDM: Japanese Drift Master pozytywnie zaskakuje pod względem optymalizacji i stabilności działania. Grając na maksymalnych ustawieniach graficznych (Ultra) w rozdzielczości 2560 × 1600 z włączonym DLSS w trybie „Jakość”, liczba klatek na sekundę – niezależnie od pory dnia czy lokalizacji – utrzymywała się w zakresie 85–96 kl./s. Obniżenie rozdzielczości do 1920 × 1080 skutkowało wzrostem do stabilnych 93–106 kl./s, co potwierdza bardzo dobrą optymalizację.

Redukcja ustawień graficznych do poziomu „Wysokie Plus”, przy zachowaniu natywnej rozdzielczości oraz DLSS w trybie „Jakość”, pozwalała uzyskać ponad 100 kl./s bez zauważalnych spadków wydajności. Przetestowałem również inne metody upscalingu w natywnej rozdzielczości i trybie jakości – TSR osiągał stabilne 54–60 kl./s, a XESS oscylował w zakresie 46–55 kl./s. Po zejściu do rozdzielczości Full HD wartości te wzrastały średnio o 15–20 kl./s.

Paradoksalnie największe spadki płynności zdarzały się… podczas wywoływania menu. W takich momentach gra potrafiła „chrupnąć” na 2–3 sekundy, ale nie wpływało to na komfort rozgrywki. Przez cały czas testów nie wystąpiły również żadne crashe ani błędy uniemożliwiające dalszą grę. Od strony technicznej JDM: Japanese Drift Master jest solidnie dopracowane – nie mam tu większych zastrzeżeń.

Fizyka gdzieś tam chyba jest…

Jeśli liczycie na rozbudowany system uszkodzeń pojazdów, to muszę Was rozczarować – w JDM: Japanese Drift Master on po prostu nie istnieje. Przy kolizjach pojawiają się co najwyżej symboliczne animacje odprysków lakieru, ale poza tym nasz samochód pozostaje w stanie idealnym – ani jednej rysy czy wgniecenia. Zachowanie aut przy zderzeniach – czy to z innymi uczestnikami ruchu, czy podczas wyścigów – bardziej przypomina bumper cars z wesołego miasteczka niż realistyczną fizykę. Pojazdy odbijają się od siebie w dość zabawny sposób, a przy większych prędkościach zdarzało mi się wręcz... wylądować na dachu innego auta.

W takich sytuacjach gra natychmiast „ściągała” mój pojazd z powrotem na drogę, nie dopuszczając do wywrotki, więc jeśli marzycie o spektakularnych dachowaniach i widowiskowych kraksach – niestety, nic z tego. Przy mocniejszych uderzeniach w bariery czy inne stałe elementy otoczenia auto po prostu się „przykleja” i natychmiast traci prędkość. Część obiektów przydrożnych można zniszczyć – np. znaki drogowe czy stoliki z ogródków kawiarnianych – ale są to raczej wyjątki niż reguła.

Jeśli chodzi o ruch uliczny jest tu raczej symboliczny i można go całkowicie wyłączyć w opcjach. Sztuczna inteligencja nie zachwyca złożonością – jeśli zablokujemy ruch, nie będzie podejmować prób wymijania nas czy manewrowania. Podobnie nasi rywale, którzy mają odgórnie ustalony przejazd trasy i nie reagują na nasze poczynania. Jeśli w wyścigu kogoś wyprzedzimy, to ten dalej będzie skupiony na wykonywaniu driftu, nawet jeśli celem jest jak najszybsze dotarcie do mety.

Bez szaleństw, ale ładnie wchodzi w zakręt

JDM: Japanese Drift Master nie zdobędzie pucharu za najpiękniejszą grę wyścigową, ale na pewno nie ma się czego wstydzić. Owszem są pewne elementy, które mogłyby ulec poprawie, ale są one niezbyt ważne w kontekście tematyki produkcji. Na pewno będzie się ona wyróżniać tematyką oraz sznytem fabularnym za pośrednictwem mangi. Do tego dochodzi dobra optymalizacja, pozwalająca na dowolne dopasowanie nawet na słabszych konfiguracjach.

Czytaj więcej:Realistyczne prace drogowe wyglądają tu świetnie, ale są problemy na PS5. Recenzja techniczna RoadCraft