Ta mapa pokazuje, jak będzie wyglądać świat za 250 milionów lat

Obecny układ kontynentów na Ziemi jest nam powszechnie znany. Uczymy się tego od najwcześniejszych lat szkoły podstawowej. Obecny wygląd naszej planety wydaje nam się na tyle stały i niezmienny, że znalazł swoje odbicie na wielu flagach i logach. Jednak to tylko pozory, istnieje coś takiego jak płyty tektoniczne i ich ciągły dryf. Za kilkadziesiąt milionów lat ziemskie mapy będą wyglądać zupełnie inaczej.

Novopangea

W okresie pomiędzy 300 a 180 milionów lat temu Ziemia nie przypominała tego, co widzimy obecnie na globusach. Nie istniała dzisiejsza Afryka, obie Ameryki, czy Europa. Obserwator w przestrzeni kosmicznej mógłby zauważyć tylko jeden megakontynent o nazwie Pangea. Niemal w każdy zakątek lądu dało się wtedy dojść suchą stopą, bez użycia statku. Przemiany kontynentalne, które nastąpiły potem dobrze obrazuje poniższy materiał filmowy:

Ruchy tektoniczne płyt powodują, że kontynenty stale się przemieszczają. Oczywiście ruch ten jest tak powolny, że dla ludzkiego oka niezauważalny. Czasem jest to kilkadziesiąt centymetrów rocznie, a czasem nawet kilka metrów. Bardziej zauważalnym objawem takich procesów są trzęsienia ziemi (rozładowanie napięć na styku płyt), ruchy górotwórcze, czy nawet wulkany.

Powiązane:Ile trwa podróż na Jowisza?

Praca amerykańskiego geologa i paleogeografa Christophera R. Scotese pokazuje, jak Ziemia wyglądać będzie za mniej więcej 250 milionów lat. Obie Ameryki, Afryka, Azja, Europa, Australia i Antarktyda połączą się, tworząc superkontynent nazywany Pangea Proxima lub Novopangea. W serwisie VividMaps znajdziemy mapę tego obszaru z naniesionymi granicami obecnych państw.

Oczywiście to tylko hipoteza, dokładne oszacowanie dalszych dryfów tektoniki jest mało prawdopodobne, szczególnie uwzględniając możliwy wpływ działań człowieka. Trudno też zakładać, że w tak dalekiej przyszłości nadal będą istnieć obecne państwa. Być może w tych czasach ludzkość będzie już gatunkiem międzygwiezdnym, a Ziemia znacznie straci na naszym zainteresowaniu.

Czytaj więcej:Astrofotografia to nie fizyka czarnej dziury. Podpowiadamy jak rozpocząć przygodę z fotografowaniem nocnego nieba