Fan odtwarza Pokémon Red & Blue w pełnym 3D. Jego projekt pokazuje region Kanto jak nigdy dotąd

Pokémon Red & Blue to gry, które dla wielu stały się definicją dzieciństwa. Wydane blisko 30 lat temu na konsolę Game Boy, zapoczątkowały globalny fenomen, który trwa do dziś. Mimo ogromnej nostalgii, ich archaiczna oprawa i mechaniki są dziś trudne do przełknięcia dla nowych graczy. YouTuber i deweloper-pasjonat, znany jako CodyCantEatThis, postanowił wziąć sprawy w swoje ręce i przenieść cały region Kanto w pełny trójwymiar, ale podczas pracy natrafił na nieoczekiwany, wręcz koszmarny problem.

Kanto w trzech wymiarach

Projekt, zrealizowany w silniku Unity, jest czymś więcej niż tylko prostym odświeżeniem grafiki. CodyCantEatThis podjął się zadania pieczołowitego odtworzenia całej mapy z oryginalnych gier, zachowując jej układ, ale nadając jej głębi i perspektywy. Efekt robi wrażenie. Gracz, sterując wokselową wersją głównego bohatera, Reda, może swobodnie eksplorować znane lokacje, takie jak Pallet Town czy Viridian City.

Jednym z najbardziej uderzających elementów jest poczucie skali, którego brakowało w oryginale. Stojąc na jednej z tras, można dostrzec w oddali majaczące wieżowce Saffron City czy górującą nad miastem Lavender Tower. To coś, co fani mogli sobie kiedyś jedynie wyobrazić.

Twórca postawił na unikalną stylistykę. Cały świat jest monochromatyczny, co stanowi hołd dla oryginalnego wyświetlacza Game Boya. Jednak zaimplementował on sprytny system post-processingu, który pozwala w locie zabarwić świat na zielono (imitując ekran konsoli) lub na czerwono i niebiesko, nawiązując do tytułów gier. Jak sam wspomina w wideo, budowa świata była czasochłonna, zwłaszcza przez konieczność ręcznego tworzenia różnic w wysokości terenu, np. charakterystycznych uskoków, z których można zeskoczyć, ale nie da się na nie wrócić.

Potwór w maszynie: Problem z Pokémonami

Gdy świat był już gotowy, przyszła pora na serce gry – Pokémony i system walki. I tu właśnie Cody napotkał największe wyzwanie. O ile tworzenie kanciastych, wokselowych budynków czy postaci ludzkich szło mu sprawnie, o tyle próba przeniesienia organicznych kształtów Pokémonów w ten styl okazała się porażką.

Jego pierwsza próba stworzenia trójwymiarowego modelu Bulbasaura zakończyła się, jak sam przyznał, „zmasakrowaniem” stworka do tego stopnia, że był on „nierozpoznawalny”. Wynik przypominał bardziej potwora z koszmaru niż uroczego startera.

Zamiast brnąć w ślepą uliczkę, twórca zastosował genialne w swojej prostocie rozwiązanie. Zdecydował się na styl inspirowany serią Paper Mario. Walki toczą się w pełnym 3D, ale same Pokémony to oryginalne, dwuwymiarowe sprite'y z gry. Zawsze są zwrócone w stronę kamery, która dynamicznie porusza się po arenie, wykonując najazdy i okrążając walczące stwory. To połączenie stylów okazało się strzałem w dziesiątkę, zachowując ducha oryginału i dodając nowoczesnej dynamiki.

Reakcja społeczności i niedoścignione marzenie

Projekt spotkał się z niezwykle entuzjastycznym przyjęciem. Sekcja komentarzy pod filmem pęka w szwach od pochwał i nostalgicznych wspomnień. Fani doceniają ogrom pracy i kreatywne rozwiązania problemów.

Jeden z popularnych streamerów, PointCrow, wyraził ogromne zainteresowanie:

Inni twórcy, jak TerminalMontage, widzą w tym projekcie niespełnione marzenie fanów:

Wielu komentujących chwaliło decyzję o pozostawieniu sprite'ów w walkach:

Niestety, szanse na publiczne udostępnienie gry są zerowe. Nintendo jest znane z bezwzględnej ochrony swoich marek, a jakiekolwiek próby dystrybucji takiego projektu skończyłyby się natychmiastową interwencją prawników. Mimo to, fani masowo proszą o „część drugą” i dokończenie prac.

Dziedzictwo, które inspiruje nawet sztuczną inteligencję

Niezwykły projekt Cody'ego to kolejny dowód na to, jak ponadczasowe są pierwsze gry z serii Pokémon. Ich prosta, a zarazem głęboka formuła wciąż inspiruje twórców na całym świecie. Co ciekawe, stanowią one również znakomity test dla najnowocześniejszych technologii.

Niedawno inżynierowie Google użyli Pokémon Blue jako poligonu doświadczalnego dla swojego zaawansowanego modelu AI, Gemini. Sztuczna inteligencja, przy pewnym wsparciu programistów w nawigacji, była w stanie ukończyć całą grę, zdobywając wszystkie osiem odznak.