28 lat później kręcono w wyjątkowy sposób. Do ujęć wykorzystano układ zbudowany z 20 iPhone'ów

Nadchodzący film „28 lat później” budzi ogromne emocje nie tylko ze względu na powrót do postapokaliptycznej Wielkiej Brytanii. Produkcja w reżyserii Danny'ego Boyle'a zapisze się w historii kina jako pierwszy blockbuster z budżetem 75 milionów dolarów, który został zrealizowany głównie przy użyciu smartfonów.

Powrót do korzeni w nowoczesnym wydaniu

Decyzja o wykorzystaniu iPhone’ów 15 Pro Max nie była przypadkowa. Stanowi ona świadome nawiązanie do filmu „28 dni później” z 2002 roku, który został nakręcony na półprofesjonalnych kamerach cyfrowych Canon XL-1, co nadało my surowy, niemal dokumentalny charakter i stało się jego znakiem rozpoznawczym.

Powiązane:Bill Gates 20 lat temu przewidział, że Apple nie będzie w stanie utrzymać sukcesu iPoda z powodu nieuniknionego nadejścia smartfonów

Dwadzieścia trzy lata później reżyser Danny Boyle i operator Anthony Dod Mantle postanowili odtworzyć taki klimat, sięgając po współczesny odpowiednik tamtych kamer.

Technologia na planie

Kluczem do realizacji wizji twórców były specjalnie zaprojektowane platformy, na których montowano jednocześnie wiele iPhone’ów. Ekipa filmowa dysponowała trzema rodzajami takich konstrukcji: najmniejszą na 8, średnią na 10 i największą, mieszczącą aż 20 telefonów.

Głównym celem takiego zabiegu w niektórych scenach było uzyskanie efektu, który Boyle określa jako „bullet time dla ubogich”, nawiązując do słynnej techniki z filmu „Matrix”. Rejestrowanie sceny z dwudziestu różnych punktów widzenia jednocześnie dało filmowcom 180-stopniowe pole widzenia. W fazie montażu mogli swobodnie wybierać ujęcia, dynamicznie zmieniać perspektywę, a nawet „zatrzymywać” akcję, by podkreślić brutalność i chaos scen z udziałem zarażonych.

Cały proces wspierany był technicznie przez firmę Apple, co ułatwiło integrację iPhone'ów z profesjonalnym sprzętem filmowym i wykorzystanie pełni ich możliwości, takich jak nagrywanie w formacie 4K ProRes z prędkością 60 klatek na sekundę.

Wizualna strona apokalipsy

Mimo „smartfonowego” rodowodu, film ma być prezentowany w niezwykle szerokim formacie 2.76:1, kojarzonym zwykle z produkcjami IMAX lub kręconymi na taśmie 70mm. Ten zabieg, jak wyjaśnia reżyser, ma potęgować poczucie zagrożenia i niepokoju. Na tak szerokim ekranie widz musi nieustannie skanować otoczenie, bo niebezpieczeństwo może nadejść z każdej strony.

Boyle podkreśla również, że zastosowanie wielu kamer pozwoliło osiągnąć niespotykany poziom zanurzenia widza w akcji:

Potencjał i kontrowersje

Choć już wcześniej powstawały filmy kręcone w całości na smartfonach, jak niszowe „Tangerine” (2015) czy „Unsane” (2018), „28 lat później” jest pierwszym tak dużym projektem, który stawia na tę technologię. Decyzja ta wywołuje dyskusje na platformach społecznościowych, w tym np. na Reddicie. Sceptycy wskazują, że użycie profesjonalnych obiektywów i rigów wartych dziesiątki tysięcy dolarów podważa ideę „taniego filmowania”, sugerując, że może to być jedynie chwyt marketingowy. Z drugiej strony, zwolennicy chwalą ten krok jako formę demokratyzacji kina, która może zainspirować niezależnych twórców do eksperymentowania z łatwiej dostępnym sprzętem.

Niezależnie od ocen, „28 lat później” jest ciekawym projektem. Film ma trafić do kin 20 czerwca 2025 roku. Jego sukces lub porażka może zdefiniować, czy smartfony częściej zagoszczą w arsenale narzędzi wielkiego kina.

Czytaj więcej:Apple może szykować iPhone’a z aparatem 200 MP. Czy to będzie nowy król mobilnej fotografii?