PS3 z sercem PS2. Historia najbardziej nietypowej kompatybilności w konsolach Sony

Od zarania dziejów elektronicznej rozrywki kompatybilność wsteczna konsol była jedną z ich najbardziej pożądanych przez graczy funkcji. Na przestrzeni lat nie brakowało jednak platform, które w na tyle dużym stopniu odcinały się od swoich poprzedniczek, że zapewnienie ich zgodności ze starszymi grami okazywało się nie lada wyzwaniem dla producentów. Przed takim problemem stanęli projektanci i konstruktorzy PlayStation 3. Sprawdźmy, jak poradziło sobie z nim Sony.

Korzystając z okazji, zachęcamy do zapoznania się z jednym z naszych wcześniejszych artykułów spod tego szyldu, w którym pochylamy się nad pierwszymi pomysłami Sony na pada i wyposażenie PS3.

Małe PS2 wewnątrz PS3

PlayStation 3 zostało oparte na całkowicie odmiennej architekturze od swojej starszej siostry. Nie bez powodu podczas konferencji prasowej, na której owa konsola została zapowiedziana, mogliśmy usłyszeć, że to zupełnie nowy sprzęt, a nie udoskonalona wersja wcześniejszego produktu japońskiej firmy. Odmienna architektura sprawiała jednak, że uczynienie tej konsoli zgodną z grami wydanymi na PlayStation 2 było w zasadzie niemożliwe do osiągnięcia w konwencjonalny sposób. Producent zdecydował się zatem na niekonwencjonalną metodę.

Otóż pierwsze wersje PlayStation 3, wypuszczone na rynek japoński i amerykański (mowa o modelach CECHBxx – 20 GB oraz CECHAxx – 60 GB), zostały wyposażone w kluczowe podzespoły PlayStation 2 (co prawda jeszcze nie było to miniaturowe PS2, ale było blisko). Umieszczono w nich zarówno będący sercem drugiej konsoli stacjonarnej Sony procesor Emotion Engine, jak i jej układ graficzny – Graphics Synthesizer. Dzięki temu po włożeniu do napędu płyty z grą na PlayStation 2, pieczę nad nimi przejmowały zupełnie inne podzespoły, niż miało to miejsce w przypadku produkcji na PS3.

Niewątpliwie zaletą takiego rozwiązania była zgodność PS3 ze znakomitą większością produkcji wypuszczonych na PS2. Wadą natomiast okazało się większe zużycie energii (bo dostawaliśmy w zasadzie dwie konsole w jednej), a także wysokie koszty produkcji.

„Miniaturowe PS2” to niepozorny, czarny element i jego otoczenie, widoczne w prawym, górnym rogu płyty głównej PS3. Źródło: PS3 Developer Wiki.

Redukcja funkcjonalności i podzespołów

Sony zatem szybko postanowiło wprowadzić zmiany w tej materii, które weszły w życie wraz z europejską premierą PlayStation 3, a dokładnie – wyposażonego w dysk twardy o pojemności 60 GB modelu CECHCxx. Owa wersja PS3 nadal posiadała układ graficzny z PS2, czyli Graphics Synthesizer. Niemniej, pozbyto się procesora Emotion Engine, który zaczęto emulować programowo.

Efektem było zmniejszenie kosztów produkcji i zużycia energii przy jednoczesnym zachowaniu zgodności PlayStation 3 z grami wydanymi na PlayStation 2. Ta ostatnia była jednak niepełna; gracze zaczęli donosić o problemach z jej działaniem, które sprawiały, że w jednych produkcjach pojawiały się błędy, natomiast inne wcale się nie uruchamiały.

Rezygnacja z kompatybilności wstecznej PlayStation 3…

Wówczas Sony najwyraźniej uznało, że nie ma co oglądać się za sobie i zamiast patrzeć w przeszłość, trzeba zacząć spoglądać w przyszłość. Począwszy od modelu CECHGxx z dyskiem 40 GB, wszystkie kolejne wersje PlayStation 3, na czele z PS3 Slim i PS3 Super Slim, zostały pozbawione kompatybilności wstecznej z grami na PlayStation 2. Dzięki temu jeszcze bardziej zredukowano zużycie energii i koszty produkcji, jednocześnie otwierając furtkę dla zremasterowanych wersji starszych gier (zwanych wówczas wersjami HD).

…ale nie do końca

Niemniej z czasem Sony zdecydowało się na przywrócenie (w bardzo ograniczonej formie, ale jednak) kompatybilności wstecznej PlayStation 3 z grami wydanymi na PlayStation 2. Opracowano bowiem emulację programową, która pozwalała uruchomić na PS3 ograniczoną liczbę produkcji z PS2, pobranych z PlayStation Store w ramach usługi PS2 Classics.

Co ciekawe, w podobną funkcję wyposażono PlayStation 4 i PlayStation 5, przy czym nowsze konsole dodatkowo podbijały rozdzielczość tych produkcji, a także wzbogacały je o inne funkcje, na czele z trofeami.

Na PS2 nie brakowało doskonałych, imponujących graficznie gier pokroju God of War. Źródło: naswinger / YouTube.

Kompatybilność PlayStation 3 z PlayStation 1

Na koniec warto wspomnieć o tym, że PlayStation 3 od początku do samego końca było kompatybilne z grami wydanymi na pierwsze PlayStation. Sony opracowało emulator, który pozwalał PS3 na uruchamianie gier z PlayStation zarówno na płytach, jak i pobranych z PlayStation Store.

Teraz nie pozostaje nam już nic innego, jak zapytać Was o zdanie na temat kompatybilności wstecznej PlayStation 3. Korzystaliście z tej funkcjonalności omawianej konsoli? A może korzystacie nadal?

Polecamy Twojej uwadze również następujące artykuły:

1. Gdy pojawiło się Super Mario 64, gracze przecierali oczy ze zdumienia. Ta gra pokazała, jak powinny wyglądać platformówki 3D
2. Nazwa PSX do dzisiaj jest błędnie kojarzona przez graczy. To miało być centrum domowej rozrywki od Sony
3. Pomysłowy, ale nikomu niepotrzebny. uDraw GameTablet był jednym z gwoździ do trumny firmy THQ

Krystian Pieniążek

Krystian Pieniążek

Współpracę z GRYOnline.pl rozpoczął w sierpniu 2016 roku. Pomimo że Encyklopedia Gier od początku jest jego oczkiem w głowie, pojawia się również w Newsroomie, a także w dziale Publicystyki. Doświadczenie zawodowe zdobywał na łamach nieistniejącego już serwisu, w którym przepracował niemal trzy lata. Ukończył Kulturoznawstwo na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. Prowadzi własną firmę, biega, uprawia kolarstwo, kocha górskie wędrówki, jest fanem nu metalu, interesuje się kosmosem, a także oczywiście gra. Najlepiej czuje się w grach akcji z otwartym światem i RPG-ach, choć nie pogardzi dobrymi wyścigami czy strzelankami.